अलेक्झांडर गिब्सन ( १८००-१८६७) यांचे जुन्नर येथील समाधी स्थळ
सबंध भारताचे पहिले मुख्य वनसंरक्षक
अलेक्झांडर गिब्सन हे एक प्रसिद्ध वनस्पतीशास्त्रज्ञ आणि वन अधिकारी होते ज्यांनी भारतीय उपखंडात वन व्यवस्थापन आणि वनस्पतीशास्त्राच्या क्षेत्रात महत्त्वपूर्ण योगदान दिले. त्यांनी जुन्नर येथे मुख्य वनसंरक्षक म्हणून कार्य केले आणि त्या काळात त्यांनी अनेक महत्वपूर्ण कार्ये केली.
जुन्नरमधील अलेक्झांडर गिब्सन यांचे कार्य:
वन व्यवस्थापन: अलेक्झांडर गिब्सन यांनी जुन्नर परिसरातील जंगलांचे व्यवस्थापन करण्यासाठी विविध उपाययोजना केल्या. त्यांनी जंगलांचा नाश रोखण्यासाठी आणि वनसंरक्षण करण्यासाठी नवीन तंत्रांचा अवलंब केला. त्यांच्या कार्यामुळे जंगलांची हानी कमी झाली आणि वनांचे संरक्षण प्रभावीपणे साधले गेले.
वृक्षारोपण: गिब्सन यांनी जुन्नर परिसरात वृक्षारोपण कार्यक्रम हाती घेतले. त्यांनी स्थानिक वनस्पतींचा अभ्यास करून त्यांच्या वृक्षारोपणासाठी योग्य तंत्रांचा अवलंब केला. यामुळे पर्यावरणीय संतुलन राखण्यास मदत झाली.
औषधीय वनस्पतींचा अभ्यास: गिब्सन यांनी जुन्नर परिसरातील विविध औषधीय वनस्पतींचा सखोल अभ्यास केला. त्यांनी या वनस्पतींच्या औषधीय गुणधर्मांचा शोध लावला आणि त्यांचे वर्गीकरण केले. यामुळे स्थानिक औषधीय पद्धतींना महत्त्व प्राप्त झाले.
जैवविविधतेचे संरक्षण: गिब्सन यांनी जुन्नरमधील जैवविविधतेचे संरक्षण करण्यासाठी विशेष प्रयत्न केले. त्यांनी अनेक वनस्पतींच्या जातींची नोंद केली आणि त्यांचे संवर्धन केले. यामुळे स्थानिक पर्यावरणाला मोठी मदत झाली.
स्थानिक लोकांच्या जीवनमानात सुधारणा: गिब्सन यांनी वनसंरक्षणाच्या माध्यमातून स्थानिक लोकांच्या जीवनमानात सुधारणा केली. त्यांनी स्थानिकांना वनस्पतींच्या महत्त्वाबद्दल जागरूक केले आणि त्यांना वनसंरक्षणाच्या कार्यात सहभागी करून घेतले.
अलेक्झांडर गिब्सन यांच्या कार्यामुळे जुन्नर परिसरातील वनसंरक्षण आणि पर्यावरणीय स्थिरता यामध्ये मोठा बदल घडला. त्यांच्या नेतृत्वाखालील वन व्यवस्थापनाच्या प्रयत्नांमुळे जुन्नरमधील वनांचे संरक्षण आणि संवर्धन यशस्वीपणे साधता आले. अलेक्झांडर गिब्सन यांच्या कार्याचे महत्त्व ओळखून, जुन्नर येथे त्यांच्या स्मरणार्थ एक स्मारक स्थापन करण्यात आले आहे. या स्मारकाचे उद्दिष्ट गिब्सन यांच्या उल्लेखनीय योगदानाचे स्मरण करणे आणि स्थानिक लोकांना वनसंरक्षण आणि वनस्पतीशास्त्राच्या महत्त्वाबद्दल जागरूक करणे आहे. अलेक्झांडर गिब्सन यांचे योगदान आजही आदराने स्मरणात आहे.
वनसंरक्षण कार्य
इ.स. १८४० ते १८४४ या काळात डॉ. गिब्सन यांनी पश्चिम घाटातील उत्तर अरण्यांचे सर्वेक्षण केले. त्यांनी स्थानिक लोकांच्या मदतीने वृक्षारोपणाची चळवळ सुरू केली. त्यांनी अरण्याचे व्यवस्थापन करण्याची गरज ओळखली आणि ‘राखीव’ आणि ‘संरक्षित’ वने या संकल्पना रुजविल्या.
दापोडी उद्यान
१८३६ मध्ये पुण्यातल्या ‘दापोडी उद्याना’ त अधिक्षकपदी त्यांची नियुक्ती झाली. येथे त्यांनी औषधी वनस्पती आणि पिकांच्या गुणवत्तावाढीवर भर दिला. ‘दापुरी ड्राँईग्ज’ म्हणून प्रसिद्ध असलेल्या १७३ वनस्पतींची चित्रे त्यांनी काढून घेतली.
संशोधन व लिखाण
डॉ. गिब्सन यांनी परंपरागत औषधी वनस्पतींवर ४८ पेक्षा अधिक संशोधन निबंध लिहिले. त्यांनी स्थानिक तरुणांना वनस्पतीशास्राच्या अभ्यासासाठी प्रेरित केले. ‘बॉम्बे फ्लोरा’ आणि ‘हँडबुक टू दी फारेस्ट ऑफ बॉम्बे प्रेसिडेन्सी’ ही महत्वाची पुस्तके त्यांनी लिहिली.
शेवटचे दिवस
डॉ. गिब्सन यांनी १८६१ मध्ये वनसेवेतून निवृत्ती घेतली. १८६४ मध्ये ते स्कॉटलंडला परतले आणि १६ जानेवारी १८६७ रोजी त्यांनी अखेरचा श्वास घेतला. त्यांच्या मृत्यूपत्रात त्यांनी जुन्नर परिसरातील पूल बांधण्यासाठी ४०,००० रुपयांची तरतूद केली होती.
डॉ. अलेक्झांडर गिब्सन यांचे कार्य जागतिक पातळीवर महत्वाचे आहे. माँट्रेज मधल्या श्रद्धांजली सभेत त्यांच्यासाठी उच्चारलेले शब्द हेच त्यांच्या कार्याचे फलीत होते: “दिलदार आणि महनीय व्यक्तिमत्वाच्या डॉ. अलेक्झांडर गिब्सन यांनी स्वतःसाठी आरामशीर जीवनशैली कधीच स्वीकारली नाही. परंतु इतरांच्या कल्याणासाठी, सुख सुविधांसाठी प्रयत्न करायला ते नेहमीच तत्पर असत. भारतातील वनसंपत्ती जपण्यासाठी, सुधारण्यासाठी आणि वाढवण्यासाठी त्यांनी आजीवन अथक प्रयत्न केले!”
डॉ .गिब्सन यांचा इतीहास व त्यांचे जुन्नर क्षेत्रातील समाधीस्थळ , त्याबाबतचा व्हिडिओ लिंक